کدام کشورها کمترین تولید ناخالص داخلی را دارند؟
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۳۹۲۷۳
نرخ تولید ناخالص داخلی، که به ارزش کلی پول یا بازار کالاها و خدمات تولیدشده در یک کشور، طی یک بازه زمانی اشاره دارد و سلامت اقتصادی آن کشور را به تصویر می‌کشد، در نقاط مختلف دنیا متفاوت است.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بازار سهام در حال کاهش است، هر روز بر نرخ تورم افزوده می‌شود و اقتصاد جهانی رکود تازه‌ای را تجربه می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تووالو کشوری جزیره‌ای در اقیانوس آرام، به عنوان کشوری با کمترین نرخ تولید ناخالص داخلی در جهان شناخته شده است. محققان علت ضعف اقتصادی این کشور را به نبود صنایع مختلف و منابع طبیعی در سراسر قلمرو آن نسبت داده‌اند. تووالو همچنین با ۲۶ کیلومتر مربع مساحت و جمعیت حدود ۱۲ هزار نفری به عنوان یکی از کوچک‌ترین کشورهای جهان شناخته شده است که همین جمعیت کم نیز نقش بسیار مهمی در پایین بودن نرخ تولید و کسب درآمد کشور ایفا کرده است. بخش اعظم درآمد کشور به شیلات و گردشگری آن مربوط می‌شود که البته به دنبال شیوع بیماری کووید -۱۹ رکود قابل توجهی را تجربه کرد.
نائورو، ۰.۱۴ میلیارد دلاراگرچه جمهوری نائورو، کشوری جزیره‌ای و کوچک در منطقه میکرونزی قاره اقیانوسیه، طی دهه ۱۹۸۰ جایگاه یکی از کشورهای دنیا با بالاترین نرخ تولید ناخالص دنیا را از آن خود کرده بود، با این حال امروز به عنوان دومین کشور دنیا با نرخ پایین این تولید شناخته شده است. کوه فسفات کشور که منبع اصلی رونق اقتصادی آن به‌حساب می‌آمد، طی یک دهه اخیر آب‌زدایی شد که همین امر رکودی باور نکردنی را بر اقتصاد نائورو تحمیل کرد. امروزه کشاورزی، شیلات و گردشگری به عنوان منابع اصلی رونق اقتصادی کشور به‌حساب می‌آید که البته درآمد حاصل از آنها جوابگوی تورم موجود در نائورو نیست.
دولت نائورو امیدوار است که با تلاش‌های خود بتواند رونق را برای کشاورزی، شیلات و گردشگری به ارمغان بیاورد به این امید که یک بار دیگر تجربه تولید بالای ناخالص داخلی را مانند گذشته از آن کشور کند.
کیریباتی، ۰.۲۲ میلیارد دلارکیریباتی که در بخش‌های مرکزی اقیانوس آرام قرار دارد، یکی از دورافتاده‌ترین جزایر زمین به‌شمار می‌رود. این کشور نیز مانند نائورو از سابقه‌ای باشکوه در زمینه تولید ناخالص داخلی برخوردار است که مدیریت نامناسب منابع فسفات در آن، تبدیل این کشور به یکی از نقاط دنیا با پایین‌ترین نرخ تولید ناخالص داخلی را به دنبال داشته است. در سال ۱۹۷۹ و در پی اقدامات ناکارآمد دولت، منابع ارزشمند کشور به طور کامل خشک شد که از آن زمان، کیریباتی رکود باورنکردنی اقتصاد را تجربه کرده است. اگرچه همچنان تولیدات در این کشور دورافتاده انجام می‌شود، با این حال درآمد حاصل از آنها بسیار محدود است و همین امر، به ترویج فقر نسبی در آن منجر شده است.
کیریباتی همواره در حال واردات ملزومات مردم خود نظیر خوراک از کشورهای خارجی است و بعضی از متخصصان مبتنی بر شواهد موجود، هیچ آینده روشنی را برای آن پیش‌بینی نمی‌کنند. از سوی دیگر، بالا رفتن سطح آب دریای اطراف این جزیره، امکان پیشرفت در تولید ناخالص داخلی آن را به حداقل رسانده و جایی برای امیدواری ساکنان به جا نگذاشته است.
پالائو، ۰.۲۷ میلیارد دلارپالائو، جزیره‌ای در اقیانوسیه، از نظر اقتصادی در وضعیتی بسیار بحرانی به سر می‌برد و طی چند دهه گذشته رکودهای بسیاری را متحمل شده است. صادرات اصلی این کشور مربوط به شیلات و لباس‌های بسیار زیبایی است که توسط مردم دوخته می‌شود. دولت پالائو از دلار آمریکا به عنوان واحد اصلی پول کشور بهره می‌گیرد و این در حالی است که مردم آن به علت نبود دسترسی به درآمد کافی به کشورهای فیلیپین و تایوان مهاجرات می‌کنند. پالائو نیز مانند سایر کشورهای اقیانوس آرام جمعیت بسیار کمی را در بر گرفته است که همین ویژگی به عنوان عامل اصلی رکود اقتصادی در کشور شناخته شده است.
جزایر مارشال، ۰.۲۹ میلیارد دلارجمهوری جزایر مارشال در اقیانوس آرام، به همراه پالائو در لیست کشورهای عضو "پیمان انجمن آزاد" (توافقنامه‌ای بین‌المللی میان ایالات متحده آمریکا و سه کشور جزایر مارشال، پالائو و ایالت فدرال میکرونزی) قرار دارد که در آن، آمریکا مسئولیت حمایت مالی و دفاعی کشورهای عضو را به عهده گرفته است. جزایر مارشال حمایت‌های مالی قابل‌توجهی را از ایالات متحده آمریکا به صورت بلاعوض دریافت می‌کند، با این حال وضع اقتصادی در آن بحرانی است.
از سوی دیگر با وجود اینکه صنایع شیلات و کشاورزی جزایر مارشال، به‌ویژه مرغ و خوک، بسیار پررونق است، با این حال بخش اعظم خوراک مورد نیاز مردم آن از ژاپن و استرالیا وارد می‌شود. فضای محدود جمهوری جزایر مارشال مانع از توسعه فضاهای لازم برای تولید سایر محصولات در این کشور شده است و همین امر پایین بودن نرخ تولید ناخالص داخلی را در آن به دنبال داشته است.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: اقتصاد رونق تولید تولید ناخالص داخلی کاهش تولید ناخالص داخلی تورم نرخ تورم ایالات متحده آمریکا اقیانوسیه کمترین تولید ناخالص داخلی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق نرخ تولید ناخالص داخلی ترین نرخ تولید ناخالص ناخالص داخلی شناخته شده جزایر مارشال اقیانوس آرام میلیارد دلار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۳۹۲۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دبیرکل سازمان جهانی بهداشت: تفاهم‌نامه مقابله با همه‌گیری‌های آینده باید امضا شود
ایتنا - دبیرکل سازمان جهانی بهداشت از کشورها خواست تا با امضای تفاهم‌نامه‌ای برای کمک به مبارزه با همه‌گیری‌های آینده موافقت کنند.
تفاهم‌نامه جدید و مجموعه‌ای از به‌روزرسانی‌های قوانین موجود در مقابله با همه‌گیری‌ها، به منظور تقویت دفاع جهانی در برابر عوامل بیماری‌زای جدید پس از همه‌گیری کووید-۱۹ که جان میلیون‌ها تن را گرفت، تدوین شده است.
کشورهای عضو این سازمان قرار است در روز ۲۱ اردیبهشت مذاکرات بر سر این توافق را نهایی کنند تا بتوانند آن را در نشست سالانه سازمان بهداشت جهانی در اواخر ماه به تصویب برسانند، ولی اختلافات بزرگی بر سر متن این تفاهم‌نامه وجود دارد.
تدروس آدهانوم، دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، در نشست ژنو با اشاره به اهمیت این توافق به کشورهای جهان گفت: «به مردم دنیا، مردم کشورهای تان، و مردمی که نماینده آنها هستید، آینده امنی بدهید.»
یکی از اصلی‌ترین اختلافات میان کشورهای ثروتمند و کشورهای در حال توسعه، موضوع به اشتراک‌گذاری عادلانه داروها و واکسن‌ها برای جلوگیری از تکرار معضلات دوران کرونا است.
دسترسی به پاتوژن‌های شناسایی شده در داخل کشورها، دسترسی به محصولات مبارزه با بیماری همه‌گیر مانند واکسن‌های تولید شده؛ و توزیع عادلانه نه تنها آزمایش‌ها، درمان‌ها و واکسیناسیون‌های ضد همه‌گیر، بلکه ابزار تولید آنها از موضوعات مورد بحث میان کشورها است.
شماری از سیاستمداران در کشورهایی مانند آمریکا و استرالیا استدلال می‌کنند که این توافق که الزام قانونی دارد، قدرت زیادی را به سازمان بهداشت جهانی می‌دهد.
دبیرکل سازمان بهداشت جهانی این استدلال را رد می‌کند و می‌گوید تفاهم‌نامه به کشورها کمک می‌کند تا در برابر شیوع همه‌گیری بهتر از شهروندانشان محافظت کنند.
سازمان بهداشت جهانی در هفته‌های اخیر در مورد رشد تصاعدی آنفولانزای مرغی با نگرانی در مورد اینکه در صورت شروع انتقال آن بین انسان‌ها چه اتفاقی خواهد افتاد، زنگ‌های خطر را به صدا درآورد و این موضوع، فوریت رسیدن به این توافق را برجسته‌تر کرد.
در تاریخ ۷۵ ساله این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد، تنها باری که کشورهای عضو توانستند با یک معاهده قانونی الزام‌آور موافقت کنند، معاهده کنترل دخانیات در سال ۲۰۰۳ میلادی بود.
سازمان بهداشت جهانی پس از همه‌گیری کووید-۱۹ به دلیل رویکرد خود در پیدا کردن منشاء ویروس آماج انتقادهای فراوان قرار گرفت.
در این ارتباط، این سازمان، یک بازدید به شدت کنترل شده از چین داشت و به این نتیجه رسید که «بسیار بعید» است که ویروس کرونا از آزمایشگاهی در شهر ووهان به انسان منتقل شده باشد.
با این حال سازمان بهداشت جهانی در پی فشارها، گزارش تحقیقی دیگری منتشر کرد و در آن، گروه متخصصان این سازمان گفتند که داده‌های لازم برای توضیح چگونگی شروع همه‌گیری وجود ندارد.
گروه متخصصان سازمان بهداشت جهانی همچنین گفت که نمی توان نظریه «حادثه آزمایشگاهی» را نادیده گرفت اما تأکید کرد که چین اطلاعاتی به این نهاد بین‌المللی ارائه نکرده است که در آن احتمال ابتلا به ویروس کرونا ناشی از نشت آزمایشگاهی ارزیابی شده باشد.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟